Δημήτριος Δαλακάκης: Όταν η απρέπεια δεν έχει ταίρι

Κοινοποιήστε στο Facebook

Όταν η απρέπεια δεν έχει ταίρι

Την 28/9/2017 και ώρα 18:00 ήταν προγραμματισμένο το Tρισάγιο για τους Δοξατινούς Ήρωες του Ολοκαυτώματος του 1941. Κατέφθασα στο Ηρώο το οποίο ήταν γεμάτο από οικογένειες των θυμάτων της βουλγαρικής βαρβαρότητας. Είχαν έρθει ακόμη και οικογένειες από την Γερμανία για αυτήν την ημέρα. Στις 18:05 το τρισάγιο ακόμη δεν είχε αρχίσει και ο κόσμος άρχισε να διαμαρτύρεται λόγω του καιρού. Ο Παπά Γιάννης μου εξήγησε ότι ο πρόεδρος του Δοξάτου κος Αλεξίου ζήτησε να περιμένουμε την άφιξη του κου Κυριαζίδη. Όντως ο κος Αλεξίου, η ιδιαιτέρα του Βουλευτή και η αδελφή της κα Γιαννάκη περίμεναν έξω από το Ηρώο τον κο Κυριαζίδη. Ο χρόνος περνούσε και ο κόσμος διαμαρτυρόταν όλο και πιο έντονα. Ζήτησα από τον Παπά Γιάννη στις 18:15 να αρχίσει την τελετή. Ο κος Κυριαζίδης έφτασε τελικώς μετά την έναρξη του Τρισάγιου.

Μετά το πέρας του Τρισάγιου, ο κος βουλευτής -παρά το γεγονός ότι δεν προβλεπόταν ούτε στο πρόγραμμα, ούτε στο πρωτόκολλο- πήρε αυθαίρετα το μικρόφωνο και μπροστά στο Ηρώο και στις οικογένειες των ηρωικών θυμάτων άρχισε να ισχυρίζεται ότι δήθεν το Δοξάτο πήρε «την ιστορική έδρα εδώ και τρία χρόνια και δεν έγινε τίποτε για την ιστορία του» και συνέχισε επί αρκετά λεπτά της ώρας με τον γνωστό αέρινο λόγο του, με την χαρακτηριστική ευγλωττία και ευφράδειά του να αναπτύσσει τα επιχειρήματά του «δεν έχει γίνει τίποτε» «δεν κάνουν τίποτε» «να συνεννοούμαστε», προφανώς διότι η δημοτική μας αρχή είναι άχρηστη…. Οι οικογένειες των θυμάτων άρχισαν να διαμαρτύρονται. Προφανώς δεν ήταν ούτε ο χρόνος, ούτε ο τόπος κατάλληλος για πολιτική και αντιπολίτευση… ο κος Βουλευτής όμως συνέχιζε ακάθεκτος… ο κόσμος ήταν αγανακτισμένος και έτοιμος να εκραγεί… τότε έλαβα τον λόγο και είπα το προφανές με επτά μόνο λέξεις «όχι άλλο πολιτική εδώ κε Βουλευτά, φτάνει» και αμέσως αποχώρησα από τον χώρο του Ηρώου κατευθυνόμενος πίσω από το εκκλησάκι, για να μην υπάρξει οποιαδήποτε συνέχεια… Αντί ο κος βουλευτής να σεβαστεί τον οικοδεσπότη, το Ηρώο, και κυρίως τις οικογένειες, άρχισε να κραυγάζει και να χειρονομεί έντονα… ο κόσμος πλέον άρχισε να αντιδρά έντονα, του ζητούσε να φύγει από το μικρόφωνο, εκείνος όμως συνέχιζε λέγοντας «είτε το θέλετε είτε όχι θα μιλήσω», άρχισε πλέον να απευθύνεται στον κόσμο και στις οικογένειες «δεν κάνετε τίποτε, θα τα ακούσετε», «άμα δεν τους πιέσετε δεν θα κάνουν τίποτε»… Αγανακτισμένοι πλέον παριστάμενοι φώναζαν «φτάνει» «ντροπή» και «φύγε επιτέλους». Δημιουργήθηκε ένα χάος με τους κους Αλεξίου και Σερέτη να είναι κοντά στον βουλευτή και τον κο βουλευτή –μέσα σε πολύ έντονες διαμαρτυρίες- τελικώς να αποχωρεί από το Ηρώο και το μικρόφωνο και να κατευθύνεται προς ένα τραπέζι όπου προσφέρονταν κόλλυβα και καφές… Περνώντας από μπροστά μου εκεί που ήμουν καθισμένος με τον Δοξατινό σύμβουλο κο Δεληολάνη είπε «καραγκιόζη»… δεν έδωσα σημασία στην πρόκληση… δεν ήταν κατάλληλος ούτε ο τόπος, ούτε ο χρόνος… έκατσε στο τραπέζι του και όμως ο κόσμος τον ακολούθησε… του ζητούσαν εξηγήσεις για την συμπεριφορά του, του εξηγούσαν αγανακτισμένοι ότι δεν ήταν ούτε ο τόπος ούτε ο χρόνος για τέτοιες κουβέντες, του εξηγούσαν ότι πενθούσαν, … εκείνος και πάλι δεν είχε έλεγχο, κραύγαζε και χειρονομούσε «θέλετε, δεν θέλετε θα τα ακούτε»… Μετά από λίγο αποχώρησα, διότι δεν άντεχα το θέαμα Κε Βουλευτά, όσο και να θέλετε να με βγάλετε -εσύ και η Ηνωμένη Αντιπολίτευση που τόσο αγαπάτε – άχρηστο, όσες καταγγελίες και να μου κάνετε, όσα άθλια ψέματα και να λέτε, πάρτο χαμπάρι δεν σε υπολογίζω καθόλου. Δεν σου επιτρέπω, όμως, να προσβάλλεις τον Δήμο, τις εκδηλώσεις του και κυρίως την Ιστορία του.

Και εδώ σταματά ο πληθυντικός, Δημήτρη Κυριαζίδη.

Μάθε να μην καθυστερεί Τρισάγιο Ηρώων ο φίλος σου κος Αλεξίου, προκειμένου να μας τιμήσεις με την παρουσία σου. Ο Δήμος και η Εκκλησία μας τιμά τους Ήρωες μας και όχι εσένα.

Μάθε να σέβεσαι τις εκδηλώσεις στις οποίες σε προσκαλεί ο Δήμος Δοξάτου, να σέβεσαι τον οικοδεσπότη, το πρωτόκολλο, να μην ανεβαίνεις στο βήμα αυθαίρετα όποτε σου καπνίσει.

Μάθε πως όλοι οι τόποι και όλοι οι χρόνοι δεν είναι οι ίδιοι και δεν είναι κατάλληλοι για να αραδιάσεις τα ψέματά σου και την άθλια αντιπολίτευση σου… Σε Τρισάγιο μάθε να σέβεσαι τις οικογένειες, τον πόνο τους Μάθε να σέβεσαι την Ιστορία ενός τόπου…

Μάθε επιτέλους να μιλάς και να βγαίνει νόημα.

Μάθε να μην κραυγάζεις…

Μάθε να μην κάνεις μαθήματα ενδιαφέροντος στις οικογένειες των θυμάτων, δεν πονάς πιο πολύ από αυτές.

Μάθε να στέκεσαι στο ύψος σου πρώτα ως άνθρωπος και μετά ως βουλευτής… Συγκράτησε επιτέλους την συμπεριφορά σου και συγκράτησε επιτέλους την Ηνωμένη Αντιπολίτευση στο Δοξάτο.

Είπες ότι έχει πάρει Ιστορική Έδρα εδώ και τρία χρόνια το Δοξάτο.

ΨΕΜΑ, την ιστορική έδρα την έλαβε πέρυσι το καλοκαίρι.

Είπες ότι δεν κάναμε τίποτε για να τιμήσουμε την Ιστορία του Δοξάτου: αποδώσαμε ιστορική έδρα, φέραμε τον Αρχηγό του κράτους μας, τον χαμένο Πολεμικό Σταυρό, και διοργανώνουμε την επιστημονική τεκμηρίωση των δοξατινών εθίμων σε συνεργασία με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο και με την Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δράμας.

Την 1/7/2016 στα Ελευθέρια της Δράμας, έβαλες απρόσκλητο τον δικό σου κ. Αλεξίου στο γεύμα προς τιμή του Εξοχοτάτου για να του παραδώσει επιστολή με την οποία ισχυριζόταν όλως συκοφαντικώς ότι τάχα ο Δήμαρχος δεν έχει κάνει ΤΙΠΟΤΑ για να λάβει Ιστορική Έδρα το Δοξάτο. Την επιστολή αυτή την δημοσιοποίησε ο κος Αλεξίου και οι δικοί σου Ανατολή Γιαννάκη, Μαρία Στυλίδου και Ανέστης Σερέτης….

ΨΕΜΑ: την πρωτοβουλία την είχα λάβει από το 2015 με δική μου εισήγηση και τον Φεβρουάριο του 2016 ζήτησα και έλαβα και την συνδρομή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ρεζίλι… Τελικά απενεμήθει η Ιστορική έδρα μετά από λίγες ημέρες…

Πέρυσι, την 28/9 και πάλι στο τρισάγιο, ο δικός σου κος Αλεξίου και πάλι εκτός προγράμματος και εκτός πρωτοκόλλου έλαβε και πάλι το μικρόφωνο και πάλι ήσουν δίπλα του και με ευχαρίστησε που τίμησα το τρισάγιο με την απουσία μου… ενώ έτρεχα εκείνη την στιγμή με την ασφάλεια, την αστυνομία, τον στρατό και με το γραφείο του Προέδρου, για να είναι όλα στην πένα για την 29/9/2016, όποτε και ήρθε ο Πρόεδρος μαζί με τον Πολεμικό Σταυρό και λάβαμε τα συγχαρητήρια της Προεδρίας για την άριστη διοργάνωση.

Φέτος η Ηνωμένη Αντιπολίτευση Δοξάτου έβγαλε δελτίο τύπου με το οποίο ρωτούσε που είναι ο Πολεμικός Σταυρός… Την 29/9/2017 τον είδες με τα ματάκια σου, κάνε ένα κόπο και εξήγησε πως ούτε έχει χαθεί, ούτε έχει κλαπεί…

Τον Ιούνιο του 2017, φίλα προσκείμενα σε εσένα μέλη της Ηνωμένης Αντιπολίτευσης δεν ψήφισαν καν τις δαπάνες του μνημοσύνου του Δοξάτου και ο φίλος σου κος Σερέτης είπε το αλήστου μνήμης ότι δεν θα τα ψήφιζε γιατί έχει θέρος…

Σε προεκλογικό σου σποτάκι τον Ιανουάριο του 2015 ανακοίνωσες ότι ΠΕΤΥΧΕΣ την δημιουργία Κέντρου Νεότερης Ιστορίας στο Δοξάτο!!!!! Που είναι να το επισκεφτώ; Η αλήθεια : το Υπουργείο Πολιτισμού υποσχέθηκε επιστημονική συνδρομή… ούτε ένα ευρώ χρηματοδότησης για κατασκευή κτιρίου, για υπαλλήλους, για μισθοδοσία, για εξοπλισμό… Που είναι το ΦΕΚ ίδρυσης; Που είναι το κτίριο; Ποιος εργάζεται εκεί; Ποιοι το επισκέπτονται; Παρόλα αυτά εσύ το δημιούργησες… σε ποιο νομό άραγε;

Στο προεκλογικό σου πρόγραμμα τον Ιανουάριο του 2015 ανακοίνωσες πως έφερες χρηματοδότηση 200.000 ευρώ για να κατασκευαστεί η βόρεια είσοδος του Δοξάτου… Πού είναι τα χρήματα; Σε ποιον τα έφερες; Που είναι το έργο να το περπατήσω;

Από το 2012 είσαι βουλευτής…

Δεν με ενδιαφέρει η πολιτική σου ανικανότητα

Δε με ενδιαφέρουν τα ψεύδη σου.

Δεν με ενδιαφέρουν οι ερωτήσεις σου στην Βουλή και οι καταγγελίες σου.

Δεν με ενδιαφέρει το μένος και η εμπάθειά σου.

Δεν με ενδιαφέρουν οι ύβρεις σου προς εμέ.

Γιατί πολύ απλά δεν σε υπολογίζω.

Ως Δήμαρχος Δοξάτου, όμως, σου απαγορεύω να ασεβείς μπροστά στα όσια και τα ιερά μας.

Ντροπή σου.