Είναι μια ερώτηση που προκαλεί πάντα έντονες συζητήσεις. Ωστόσο παραμένει αναπάντητη. Η καθημερινή μας εμπειρία δείχνει ότι η μη ερωτική φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν είναι μόνο εφικτή, αλλά είναι και κάτι συνηθισμένο.
Άνδρες και γυναίκες ζουν, εργάζονται, και γενικώς συνυπάρχουν χωρίς απαραίτητα να ξαπλώνουν μαζί. Όμως παραμένει η υποψία ότι αυτή η φαινομενικά πλατωνική συνύπαρξη είναι απλώς ένα προπέτασμα που καλύπτει τις σεξουαλικές παρορμήσεις.
Μια νέα έρευνα δείχνει ότι έχει βάση αυτή η υποψία. Δηλαδή, ενώ πράγματι μπορούμε να είμαστε «απλά φίλοι» με το αντίθετο φύλο, εντούτοις παραμονεύουμε για την ευκαιρία (ή ότι θεωρούμαι ως ευκαιρία) ώστε να μετατρέψουμε τη φιλία σε “ειδύλλιο”. Είμαστε έτοιμοι να επιτεθούμε ακόμα και στην πιο ακατάλληλη στιγμή.
Προκειμένου να διερευνήσουν την βιωσιμότητα της πλατωνικής φιλίας, οι ερευνητές έφεραν στο επιστημονικό εργαστήριο τους 88 ζευγάρια προπτυχιακών φοιτητών αντιθέτου φύλου. Η εχεμύθεια τέθηκε ως ζήτημα υψίστης σημασίας. Φανταστείτε για παράδειγμα το πρόβλημα που θα προέκυπτε αν δύο φίλοι μάθαιναν ο ένας για το άλλο, ότι έχει κρυφά ερωτικά συναισθήματα.
Προκειμένου να διασφαλίσουν ειλικρινείς απαντήσεις, οι ερευνητές όχι μόνο ακολούθησαν τους τυποποιημένους κανόνες σχετικά με την ανωνυμία και την εμπιστευτικότητα, αλλά επιπλέον απαίτησαν από τους φίλους να συμφωνήσουν ρητά μεταξύ τους ότι δεν θα συζητήσουν για τις απαντήσεις τους μετά την ολοκλήρωση της μελέτης.
Στη συνέχεια χωρίστηκαν τα ζευγάρια φίλων, και ο καθένας απάντησε σε ερωτήματα που αφορούσαν τα ερωτικά συναισθήματα (ή την έλλειψη αυτών) που ένιωθε για τον άλλο. Τα αποτελέσματα έδειξαν μεγάλες διαφορές στον τρόπο με τον οποίο οι άνδρες και οι γυναίκες αντιλαμβάνονται την φιλία με το αντίθετο φύλο.
Οι άνδρες έλκονται πολύ περισσότερο από τις φίλες τους, απ’ ό,τι το αντίθετο. Μάλιστα, οι άνδρες ήταν πολύ περισσότερο πιθανόν να πιστεύουν ότι έλκουν το αντίθετο φύλο, κάτι που συνήθως ήταν λανθασμένο. Στην πραγματικότητα, οι εκτιμήσεις των ανδρών σχετικά με το πόσο ελκυστικοί ήταν για τις φίλες τους, δεν ανταποκρινόταν σχεδόν καθόλου στο πώς πράγματι αυτές οι γυναίκες αισθάνονταν για αυτούς.
Ουσιαστικά, οι άνδρες θωρούσαν ότι ήταν αμοιβαίο οποιαδήποτε ερωτικό σκίρτημα βίωναν, και δεν μπορούσαν να αντιληφθούν το πραγματικό επίπεδο ερωτικού ενδιαφέροντος που αισθάνονταν οι φίλες τους για αυτούς.
Αλλά και οι γυναίκες δεν μπορούσαν να αντιληφθούν τις σκέψεις των φίλων τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι γυναίκες δεν έλκονταν από τους άνδρες φίλους τους, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υποθέτουν ότι ήταν αμοιβαία αυτή η έλλειψη έλξης. Οπότε το συμπέρασμα ήταν ότι οι άνδρες υπερεκτιμούσαν το επίπεδο της έλξης που ένιωθαν οι φίλες τους γι’ αυτούς, ενώ οι γυναίκες δεν αντιλαμβάνονταν πλήρως το επίπεδο της έλξης που ένιωθαν οι άνδρες γι’ αυτές.
Επιπλέον, οι άνδρες ήταν λιγότερο διστακτικοί να κάνουν κάποιο βήμα για να προχωρήσουν την αμοιβαία έλξη που λανθασμένα θεωρούσαν ότι υπήρχε. Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες έλκονταν εξίσου ερωτικά με άτομα του αντίθετου φύλου που είχαν ήδη σχέση. Ωστόσο, οι άνδρες και οι γυναίκες διέφεραν στο βαθμό με τον οποίο έβλεπαν τον φίλο τους ή την φίλη τους ως πιθανό ερωτικό σύντροφο.
Οι άνδρες ήταν εξίσου πιθανό να επιθυμούν “ρομαντικά ραντεβού” με φίλες τους που είχαν ήδη σχέση, ενώ οι γυναίκες σέβονταν περισσότερο το γεγονός ότι ο φίλος τους είχε σχέση και αδιαφορούσαν για αυτούς που δεν ήταν ελεύθεροι.
Τα παραπάνω αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι οι άνδρες, σε σχέση με τις γυναίκες, δυσκολεύονται περισσότερο να είναι “απλώς φίλοι.” Αυτό δεν επιβεβαιώνει απλώς το στερεότυπο ότι ο άντρας είναι ερωτικά ‘πεινασμένος ‘ και η γυναίκα ‘αφελής’.
Είναι και έμμεση απόδειξη ότι δύο άνθρωποι μπορούν να βιώνουν την ίδια ακριβώς σχέση με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Οι άνδρες φαίνεται πως βλέπουν σημαντικές δυνατότητες για μετατροπή μιας φιλίας σε ερωτική σχέση, ενώ οι γυναίκες έχουν ένα πιο πλατωνικό προσανατολισμό.
Στον εξωτερικό παρατηρητή φαίνεται σαφές ότι αυτές οι πολύ διαφορετικές προσεγγίσεις είναι αναμενόμενο να προκαλούν σοβαρές επιπλοκές στις σχέσεις μεταξύ ατόμων του αντίθετου φύλου. Σε μια μελέτη που έγινε αργότερα, ζητήθηκε από τους 249 ενήλικες συμμετέχοντες (πολλοί από τους οποίους ήταν παντρεμένοι) να αναφέρουν τις θετικές και αρνητικές πτυχές που έχει η φιλία με άτομα του αντίθετου φύλου.
Οι διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών εμφανίστηκαν και εδώ. Οι άντρες είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες από τις γυναίκες, να αναφέρουν την ερωτική έλξη ως ένα από τα οφέλη της φιλίας με μία γυναίκα. Αυτό γινόταν πιο έντονο όσο αυξανόταν η ηλικία των ερωτώμενων.
Για τους νεαρότερους άνδρες οι πιθανότητες ήταν τέσσερις φορές περισσότερες, ενώ για τους μεγαλύτερους ήταν δέκα φορές περισσότερες. Στο σύνολό τους όλες αυτές οι μελέτες δείχνουν ότι οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν πολύ διαφορετικές αντιλήψεις για το τι σημαίνει να είναι «μόνο φίλοι» και ότι αυτές οι διαφορετικές αντιλήψεις θα μπορούσαν να προκαλέσουν προβλήματα.
Παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες φαίνεται να είναι πιο πειστικές στην πεποίθησή τους ότι οι αντίθετου φύλου φιλίες είναι πλατωνικές, οι άνδρες δεν φαίνεται να μπορούν να σβήσουν την επιθυμία τους για κάτι περισσότερο από μία απλή φιλία. Και παρόλο που και τα δύο φύλα συμφωνούν ότι η έλξη σε πλατωνικές φιλίες είναι κυρίως αρνητικό γεγονός , οι άνδρες είναι λιγότερο πιθανό να ενεργούν και να σκέφτονται σύμφωνα με αυτή την άποψη.
Οπότε τι ισχύει τελικά; Mπορούν οι άνδρες και οι γυναίκες να είναι “απλώς φίλοι;” Αν όλοι σκέφτονταν όπως οι γυναίκες, είναι σχεδόν βέβαιο. Αλλά αν όλοι σκέφτονταν όπως οι άνδρες, θα αντιμετωπίζαμε μια σοβαρή κρίση υπερπληθυσμού!
Κοινοποιήστε το Άρθρο:
